vrijdag 24 augustus 2007

Tradities

The Great Court Run, een traditie waarbij studenten aan Trinity College in Oxford rond The Great Court proberen lopen binnen de tijd van de klokslagen van 12 uur, kwam onlangs ter sprake naar aanleiding van een speech van Sebastian Coe waarin hij hierop allusie maakte (*). Dit is de wedstrijd die ook getoond werd in de film Chariots of Fire uit 1981, alhoewel die blijkbaar niet in Oxford werd opgenomen.

Dit soort universiteitstradities is in Vlaanderen een beetje uitgestorven, voor zoverre ze al bestaan hebben. Misschien dat door de modernisering- en democratiseringsgolf van de jaren 50 en 60 dit soort folklore is verdwenen, en het is misschien allemaal wat oubollig en uit de tijd, maar het geeft toch een zeker cachet aan een universiteit.

Het enige wat op onze campus een beetje in de buurt komt zijn de jaarlijkse studentenevenementen zoals de 24 uur loop (die in de jaren 80 trouwens telkens werd afgesloten met de theme song uit Chariots of Fire, misschien nu nog?) of de verschillende verkiezingsstunts, maar zelfs dit zijn relatief nieuwe gebeurtenissen.

Zijn er op onze universiteit tradities die teruggaan tot bvb. voor de tweede wereldoorlog -- opening van het academiejaar e.d. uitgezonderd?


(*) Ik was zelf niet aanwezig, maar iemand die ik zeer goed ken wel ;-)

dinsdag 21 augustus 2007

Creationisme

Ik had nooit gedacht dat de onzin van het creationisme tot in Belgie zou geraken, maar blijkbaar wel. De afgelopen week zijn er verschillende opinie-artikels over verschenen naar aanleiding van een stellingname van Luc Van den Brande en Cathy Berx (CD&V), die beiden meenden dat er in het onderwijs plaats moet zijn voor alternatieve visies naast de evolutietheorie van Darwin. Toen de discussies wat uit de hand begonnen lopen, deelden ze mee dat ze misbegrepen zijn.

Zelf ben ik van mening dat creationisme, al dan niet vermomd als het idee van intelligent design, in de sterkst mogelijke bewoordingen moet bestreden worden. Het kan gewoon niet zijn mythologische verhalen, zelfs als zijn het christelijke, onder het mom van 'een andere kijk' als pseudo-wetenschap in ons onderwijs gesmokkeld worden. Dan kunnen we evengoed de poort openzetten naar handlezen, sterrenwichelarij, glazen-bol-kijken, en alchemie ook. En in dezelfde beweging een aantal scholen omdopen tot Hogwarts.

maandag 20 augustus 2007

Nieuwe Ranking van Universiteiten

De nieuwe Shanghai ranking van universiteiten is weer gepubliceerd, en er is hier en daar over bericht in de Belgische pers. Blijkbaar scoren de KUL, UCL, ULB en UGent het beste van de Belgische universiteiten. Ze staan allen ergens tussen plaats 102 en 150. (Mijn eerdere blog-entry over rankings is hier te vinden).

De Vlaamse Vereniging van Studenten reageerde door te stellen dat de rankings geen maat zijn voor onderwijskwaliteit (volledige reactie, en uitgebreid standpunt), en dat het gevaarlijk is om het beleid dat gevoerd wordt t.a.v. universiteiten op deze rankings af te stemmen. Het is ongetwijfeld zo dat de rankings voornamelijk kijken naar geleverd onderzoekswerk. Stellen dat bepaalde disciplines in deze tellingen ondervertegenwoordigd zijn, zoals de VVS zegt, is ongetwijfeld waar, maar dat geldt evengoed voor de andere universiteiten, wiens ranking dan eveneens hierdoor beinvloed wordt.

Fundamenteler is echter de kritiek dat goede onderzoeksoutput (zoals de rankings weergeven) niet zou leiden tot een goede onderwijskwaliteit. Hiermee ben ik het niet eens. Als je een goede universiteitsopleiding wil aanbieden, heb je goede wetenschappers nodig. Hoe exellenter die wetenschappers, hoe beter studenten van hen kunnen leren. Anders kom je in een situatie waarin docenten weinig voeling hebben met het vakgebied waarover ze doceren, en de leerstof zelf 'ook maar uit een boekje hebben'. Dat laatste model is misschien goed als je een universiteitsopleiding enkel ziet als een middel om diploma's uit te delen en iedereen op te tillen tot een gemiddeld niveau; maar als je universiteiten ziet als een centrum waar kennis vergaard wordt, en dooorgegeven wordt aan volgende generaties, heb je mensen nodig die zelf kennis creeeren, en niet enkel navertellen.

Natuurlijk, dit laatste is een misschien hoogdravend statement, en het verhelpt weinig aan het probleem van de briljante wetenschapper die er niet in slaagt op een deftige manier les te geven of op een adequate manier examens af te nemen. maar dat wil niet zeggen dat rankings nietszeggend zijn. Als een universiteit die kwaliteit hoog in het vaandel voert, moeten we de rankings ernstig nemen, en ervoor zorgen dat we beter zijn dan onze onmiddelijke concurrenten op korte termijn, en onze positie op wereldschaal verbeteren op lange termijn.

Voor de nieuwsgierigen, de Shanghai ranking plaats de volgende universiteiten in de top-10: Harvard - Stanford - Berkeley - Cambridge - MIT - Caltech - Columbia - Princeton - Chicago - Oxford. Leuven staat binnen de Europese universiteiten ergens tussen plaats 35 en 56 gerangschikt.

zaterdag 18 augustus 2007

Cult of the Amateur

Op mijn vliegtuigtrip terug van San Diego, heb ik een leuk boekje gelezen, The Cult of the Amateur, geschreven door Andrew Keen. De ondertitel van het boek, "How Today's Internet is Killing Our Culture and Assaulting Our Economy" vat goed samen waar het over gaat. Keen ontwikkelt de stelling dat als gevolg van de steeds toenemende trend waarbij iedereen zijn schrijfsels, muziek, of filmpjes op het internet ter beschikking plaatst, onze cultuur langzaam maar zeker verloren gaat, en in dit kielzog een deel van onze economie mee vernietigt wordt.

Alhoewel zeker niet elk deel van het boek qua argumentatie even goed onderbouwd is, zet het toch aan tot redelijk wat kritisch nadenkwerk. Een aspect wat zeker tot nadenken stemt, is wie nog zal filteren wat 'goed' en 'slecht' is op het internet. Traditionele media hebben steeds die taak voor ons verricht, door ervoor te zorgen dat de boeken of muziek of films die je als consument kan lezen, beluisteren of bekijken, toch minstens een zekere kwaliteitsfilter hebben doorlopen. Maar als letterlijk iedereen een artiest wordt, en iedereen zijn creaties vrij kan verspreiden, hoe kunnen we dan als consument in die kakafonie van creaties nog kwaliteitsvol werk vinden? Zal het nog mogelijk zijn om pareltjes te ontdekken? En worden die artiesten daar dan ook nog financieel beter van?

Niet dat ik het pessimisme van Keen helemaal deel, maar mijn eigen ervaringen met sommige van de zogenaamde Web 2.0 applicaties zijn toch niet altijd even hoopvol. Zo loop ik ook niet al te hoog op met toepassingen zoals Wikipedia, waar gewoon foute informatie staat over heel wat zaken, en dus absoluut niet gebruikt kan worden als ernstige bron van informatie zonder zelf extra opzoekwerk te verrichten.

In elk geval is dit boekje een aanrader voor wie eens eventjes een andere mening wil horen over de triomfantelijke verhalen van de internetcultuur.

Addendum 20/8/2007: Naar aanleiding van de reactie van Erik Duval hieronder, heb ik op de site van David Weinberger een goede kritiek en analyse gelezen op het boekje van Keen.

maandag 13 augustus 2007

SIGGRAPH 2007 Report

De jaarlijkse hoogmis van de computer graphics wereld -- SIGGRAPH -- is weer voorbij. Dit jaar in San Diego, het zuidelijkste puntje van California.

Om allerhande redenen was ik niet aanwezig op de voorbije 2 edities, maar de conferentie is nog steeds wat ze moet zijn: een volledige onderdompeling van een week in alles wat CG te bieden heeft: goede research-talks, een grote trade-show, ontmoeten van collega's die je al enige tijd niet meer gezien hebt, en elke avond wel een of andere leuke receptie of party waar je naartoe kan.

Mijn persoonlijke fun-highlights:

Als eerste kan ik uiteraard niet nalaten onze eigen paper-presentatie te vermelden. Zowel de fast-forward door Jurgen als de presentatie zelf door Peter verliepen zeer vlot en goed. We hebben ook redelijk wat positieve commentaar op ons paper gekregen.

Andere papers (full list met links) die op een of andere manier leuk opvielen:
  • Plushie, een systeem waarbij kinderen hun eigen plushen knuffel kunnen ontwerpen.
  • Scene Completion using Millions of Photographs gebruikt Flickr als database om gelijkaardige foto's te zoeken aan diegene die je aan het editen bent, en dan gewenste delen te vervangen door iets gelijkaardig. De kracht van mass databases aan het werk!
  • Eikonal Rendering is een goed solid paper, dat me nieuwe inzichten gaf in hoe lichttransport kan berekend worden. Coole prentjes!
Talk door Scott McCloud, auteur van Understanding Comics. Deze kerel kan talks geven! Ongelooflijk hoe vlot hij spreekt en het publiek echt kan meenemen in een meeslepend verhaal.

Elk jaar geeft Pixar een versie van zijn fameuze wandelende Utah teapot weg. Dit jaar had, ter ere van de nieuwe Pixar film Ratatouille, de teapot een koksmuts op. En ja, ik heb dus eventjes staan aanschuiven om ook een teapot te bemachtigen voor mijn prive-collectie.

De bilaterale filter wordt belangrijk in graphics. Fredo Durand heeft in de betreffende course alleszins het nut van de bilaterale filter grondig duidelijk gemaakt.

In de exhibition, op de stand van ActiVision, was er een setup voor Guitar Hero 2. Heb ik natuurlijk eventjes uitgeprobeerd, en heb er zelfs een andere conferentieganger verslagen op Who Was In My Room Last Night van de Butthole Surfers.

Parties en recepties genoeg op SIGGRAPH. De Chapters-party vond plaats in een nachtclub, inclusief zwoele danseressen die de horde geeks op de dansvloer moesten krijgen. Ik bleef uiteraard aan de diverse bars hangen, cocktails drinkend, terwijl de fijnere punten van de bilaterale filter besproken werden.

vrijdag 3 augustus 2007

De grootste buisproffen

In Het Laatste Nieuws van 28 juli 2007 staan enkele interviews met de zogenaamde 'grootste buisproffen'. Toch wel grappige quotes (volledige teksten op persoverzicht K.U.Leuven)
"Over zijn hele carrière kan hij zich één moment herinneren waarop hij 20 op 20 punten kon geven."
Kijk, dit vind ik nu onzin. Als docent kwoteer je van 0 tot 20, niet tot 15 of tot 18. De slimste student voor een vak in een bepaald jaar krijgt voor mij vaak een 20. Het doet me een beetje denken aan de uitspraak dat "niemand behalve Einstein op mijn examen een 20 kan halen.". Ten eerste is dat geweldig arrogant, want het impliceert dat je in staat zou zijn om Einstein te kwoteren, en ten tweede is dit een scheeftrekking van wat examenresultaten moeten zijn: een relatieve kwotering van studenten onderling, maar vooral geen ranking van absolute kennis over alle studiejaren heen. Zelf ben ik groot voorstander van een kwotering waarbij bij voorbaat het gemiddelde pakweg op 13 ligt, en waarbij de percentielen op voorhand gekend zijn (bvb. de slimste 1% haalt 19 of 20). Dat schept een veel klaardere situatie wat punten betreft, die voor een groot deel nu arbitrair of helemaal niet gekalibreerd worden.
"Misschien is het de blokkers een troost, maar ook ik zit het grootste deel van de zomer aan mijn bureau. Ze denken wel 'ns dat proffen twee maanden vakantie nemen. Maar een beetje moderne prof is een KMO'er, die een onderzoeksgroep met een heleboel medewerkers managet, ook 's zomers."
Ha, daar ben ik nu eens wel mee akkoord :-). Het is inderdaad verbazend hoeveel mensen denken dat de unief 2 maand plat ligt tijdens de zomer. BTW, als de hogescholen willen of moeten academiseren, mogen ze al beginnen met 's zomers niet de boel dicht te doen, zoals nu in sommige instituten gebeurt.
"De sociale vorming van studenten onderling komt in het gedrang als je 8 uur per dag les hebt. We kweken van buiten blokkende papegaaien, die maandagmiddag aankomen en vaak vrijdagmiddag al weer weg zijn, 'spoorwegstudenten.' Het Amerikaanse systeem is beter voor de menselijke vorming: weken tot maanden samenhokken. 15 jaar geleden gebeurden de meeste examens mondeling, oog in oog met de prof. Nu verbetert een legertje assistenten veelal schriftelijke examens. Nog erger zijn multiplechoice-examens, het toppunt van luiaardij en afstandelijkheid. Ik betreur dat. Ik zóng met de studenten in de les."
Nou ja, een hoop meningen op een hoop. Toen ik zelf 20 jaar geleden in de kandidaturen burgerlijk ingenieur zat, hadden we soms van 8 tot 13 uur les, en dan van 14 tot 19 tekenweek. Dat was lang, maar dat ging.
Het persoonlijk ondervragen is leuk als je daar de tijd voor hebt. Voor een examen in 1ste bachelor met 500 studenten is die tijd er voor jonge docenten gewoonweg niet meer. Bovendien zijn mondelinge examens fundamenteel oneerlijk: elke groepje krijgt veelal verschillende vragen, en je stemming van de dag kan hier en daar wat bepalen. Als punten (zoals de trend is) zo eerlijk en nauwkeurig moeten gegeven worden, dan zijn multiple-choice examens de enige mogelijkheid.