maandag 30 juni 2008

Deliberaties ...

De zogenaamde deliberaties zijn weer aan de gang. Niet dat er zoveel te delibereren valt, tegenwoordig. Alle beslissingen liggen vast volgens bepaalde regels, zodat computergewijs alle eindresultaten reeds vast liggen vooraleer de examencommissie samenkomt. Diens enige taak is om de resultaten vast te stellen, en in een uitzonderlijk geval toch nog eens kijken of er verzachtende omstandigheden zijn. Wat meestal niet zo is ... Legendarische tijden waarin de examencommissie nog studenten 'naar boven riep' om ter plaatse een examen af te leggen bij zoekgeraakte punten behoren reeds enige tijd tot het verleden. Enkel in geval van fraude kan er nog wel eens een student opgeroepen worden, maar veelal wordt dat ook reeds op voorhand besproken. De activiteiten in de examencommissie beperken zich tot het overlopen van alle namen, met bijhorende uitslag, aan een zeer snel tempo (10 a 15 seconden per student, de tijd nodig voor de voorzitter om de naam en het resultaat voor te lezen). Het lijkt wel alsof met alle hervormingen in het examensysteem, men vergeten is de deliberaties zelf af te schaffen :-)

De huidige regels lijken, zeker voor studenten van een eerdere generatie, vrij genereus. Een student in 1ste bachelor slaagt als hij ofwel op alle vakken een 10/20 of meer haalt, ofwel maximaal 3 'buispunten' haalt op maximaal 2 vakken EN minstens 54% haalt. Dus een 9 en een 9, een 8 en een 9, of een enkele 7, samen met 54%, worden als geslaagd beschouwd. Nog niet zo heel lang geleden (pakweg de jaren 80 waarin ik zelf student was :-)), was men geslaagd als men op alle vakken 10/20 haalden EN 60% als totaalscore had. Alle andere gevallen werden gedelibereerd, maar met minder dan pakweg 58% kon je het vergeten. Vrijstellingen in 2de zit waren niet onconditioneel zoals dat nu is. Een vrijstelling had je pas vanaf 12/20, EN indien je op minstens de helft van de vakken geslaagd was. Een vrijstelling voor een bisjaar gold pas vanaf 14/20. En dat was dan soepel in vergelijking met de situatie in pakweg de jaren 50, waar je steeds ALLE vakken opnieuw af te leggen had -- vrijstellingen bestonden toen niet eens.

Onafgezien van het onconditioneel verlenen van vrijstellingen, is er eigenlijk niet zoveel veranderd. Immers, de scores op examens worden gewoon aangepast. Waar vroeger een 12 betekende dat je geslaagd was op een vak, ligt die grens nu op een 10, wat betekent dat je als lesgever uiteraard je scores aanpast. Een kwotatie op een examen betekent in absolute zin immers niets. Enkel als men een betekenis aan die punten geeft (bvb. geslaagd), kan je als docent bepalen wat voor jou een 10 of een 12 waard is. In het huidige systeem betekent een 10 bvb. onvoorwaardelijke geslaagd voor het vak, en een 6 betekent onherroepelijk examen opnieuw doen. In elk geval is het nu allemaal wat transparanter geworden.

Wat echter niet betekent dat er vreemde situaties kunnen ontstaan. Een student met 54%, een 8 en een 9, is geslaagd, en hoeft die 8 en 9 dus niet opnieuw af te leggen. Een student met 75%, een 8 en nogmaals een 8, is niet geslaagd, en moet beide examens wel opnieuw afleggen. Het lijkt dus hoog tijd om naar een systeem te gaan waarbij het totaalpercentage irrelevant wordt, en je enkel geslaagd bent op individuele vakken. Nu zitten we immers nog in een hybride systeem waarbij elk individueel vak bekeken wordt, maar tegelijk een jaarresultaat. Wat tot bovenvernoemde vreemde situaties kan leiden...

vrijdag 27 juni 2008

The truth is out there ...

Een jaar of twee geleden heb ik me de volledige X-files collectie op DVD aangeschaft. Ik heb er sindsdien nooit echt tijd gehad om er naar te kijken, maar nu ik verhuisd ben uit mijn thuisstad Leuven en mijn intrek genomen heb in het landelijke Liezele, is er plots tijd voor. Immers, nog geen internetaansluiting (shame on me and Belgacom :-)), dus is er weer wat tijd om mijn Guitar Hero skills bij te werken en mijn collectie sf/f/horror films eens rustig te bekijken.

De X-files is eigenlijk een serie die voor mij alleszins een geweldige periode oproept. Toen de serie speelde in de jaren 90 was ik aan mijn doctoraat bezig, en kwam het internet als medium sterk opzetten. Het thema van de X-files sloot perfect aan bij een zekere subcultuur die toen op het net heerste. Het net was nog niet 'vervuild' door de hoi polloi, dus de signal-to-noise ratio over allerlei interesses die een computer-sciece doctoraatsstudent aansprak was redelijk groot. Het trio Frohike / Byers / Langly a.k.a. The Lone Gunmen sprak redelijk tot mijn verbeelding. Ze gebruikte het net voor allerlei toepassingen die toen enkel nog maar gekend waren aan universiteiten en onderzoekslabo's. Op een of andere vreemde manier sloot de hele setting van de X-files nauw aan bij mijn eigen leefwereld, vol met geeky interesses.

Uit die periode stamt ook mijn kennismaking met de befaamde universiteiten in de US zoals M.I.T. of Caltech. Dezelfde geeky sfeer waarin ik me wentelde was volledig levend op deze plaatsen. In zekere zin heb ik steeds spijt gehad dat ik niet daar als student vertoefd heb, maar het gras is ongetwijfeld altijd groener aan de andere kant van de heuvel. Twee interessante beokjes die die sfeer een beetje oproepen zijn 'Hackers' van Steven Levy, en 'Nightwork', van T.F. Peterson. Maar de beste aanrader is nog steeds 'The Idea Factory' van Pepper White, wat een goede indruk geeft de sfeer die aan een van de vermaardste onderzoeksuniversiteiten heerst. Jammer genoeg een sfeer die ik in Leuven een beetje mis ...

donderdag 26 juni 2008

Oef, de examens zijn voorbij!

Oef, inderdaad, de examens zijn voorbij. Klinkt misschien gek uit de mond van een prof (het zijn de studenten die geacht worden te kreunen onder de examendruk), maar de als docent zijn de examens ook zowat de meest zenuwslopende en meest saaie periode van het jaar.
  1. Bijna 500 schriftelijke examens van 'Methodiek van de Informatica' heb ik bekeken. Gegeven de tijdsdruk (1.5 dag om 140 examens te bekijken voor de deadline om de punten in te dienen ...) kan het niet anders dan vele antwoorden vluchtig te bekijken en niet helemaal met de diepgang die eigenlijk nodig is. Misschien volgend jaar multiple choice overwegen?
    Enkele statistieken: 58% slaagde op het schriftelijk gedeelte van het examen. Met het practicum erbij stijgt dat tot rond de 72%. En zoals beloofd in de les, krijgt de student met het beste examen een 20 en de slechtste een 0. Wie de 20 gekregen heeft mag zijn maten trakteren!
  2. Orde, mijne dames en heren, orde en netheid!!!
    Ongelooflijk welke vodden papier er moeten doorgaan voor examen. Tipp-ex, veelvuldige inktvlekken, amper leesbaar schrijven, allerhande flauwe excuses ('geen tijd meer meneer'), luie redeneringen waarvan zelfs de student moet zien dat die fout zijn ... de 'propere' examens zijn subjectief al bijna een punt in het voordeel :-) En af en toe tref je nog wel een exemplaar in een loopy-lagere-school-meisjes handschrift, wat dan een beetje soelaas biedt in deze barre tijden.
  3. De mondelinge examens daarentegen vielen geweldig mee: niet al te veel studenten voor Computer Graphics dit jaar, dus er kon eens deftig doorgebabbeld worden. Gelukkig is er dit jaar niemand met Pong-shading of Gorat-interpolatie op de proppen gekomen.
Maar goed, alles voorbij, nu enkel nog wat eindwerkverdedigingen en vergaderingen van examencommissies bijwonen, en het zit er weer op. Kunnen we ons weer aan het echte werk wijden...