Mijn experiment om gequoteerde opdrachten te vervangen door opdrachten met snellere feedback (maar dan zonder quotering) loopt nog steeds. We zitten in een 2de opdracht met nieuwe milestones, en het deelnamepercentage ligt voorlopig lager dan bij de eerste reeks milestones, maar goed, alles loopt nog. Ondertussen werk ik aan een derde en laatste reeks milestones, die de studenten binnenkort ter beschikking krijgen.
De laatste weken heb ik wat meer informele feedback van studenten gekregen:
- Een student vertelde me dat hij niet alle milestones had ingediend, maar ze wel maakte. Hij vond het beter en rustiger zo, en kon daardoor zich meer richten op verwerking van de leerstof. Hij diende niet altijd in, omdat hij wist dat hij de leerstof onder de knie had.
- Een andere student - die het bewuste vak een tweede keer opneemt - vertelde me dat het aangenamer werken was. Minder druk.
- Nog een andere student vertelde me dat hij de milestones niet op tijd kon indienen, maar dat niet erg vond. Hij kong steeds bezig zijn met de opdrachten zonder een schuldgevoel te hebben.
Alhoewel deze getuigenissen natuurlijk anekdotisch zijn, geven ze me wel een bevestiging van het gehele opzet: studenten op een aangenamere en betere manier laten omgaan met de leerstof.
De laatste weken ben ik ook wat relaxer geworden over al dan niet deelname. Uiteindelijk hebben studenten ook de vrije keuze om al dan niet de lessen te volgen, of de oefenzittingen mee te volgen e.d. Waarom dan niet de opdrachten aanbieden, maar het open laten of je er aan wil deelnemen of niet? Zoalng de bedoelingen duidelijk gejaderd zijn, en wat men er al dan niet mee kan leren in functie van het finale examan, is het een volwassener manier om een goed leerproces op te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten