De zogenaamde deliberaties zijn weer aan de gang. Niet dat er zoveel te delibereren valt, tegenwoordig. Alle beslissingen liggen vast volgens bepaalde regels, zodat computergewijs alle eindresultaten reeds vast liggen vooraleer de examencommissie samenkomt. Diens enige taak is om de resultaten vast te stellen, en in een uitzonderlijk geval toch nog eens kijken of er verzachtende omstandigheden zijn. Wat meestal niet zo is ... Legendarische tijden waarin de examencommissie nog studenten 'naar boven riep' om ter plaatse een examen af te leggen bij zoekgeraakte punten behoren reeds enige tijd tot het verleden. Enkel in geval van fraude kan er nog wel eens een student opgeroepen worden, maar veelal wordt dat ook reeds op voorhand besproken. De activiteiten in de examencommissie beperken zich tot het overlopen van alle namen, met bijhorende uitslag, aan een zeer snel tempo (10 a 15 seconden per student, de tijd nodig voor de voorzitter om de naam en het resultaat voor te lezen). Het lijkt wel alsof met alle hervormingen in het examensysteem, men vergeten is de deliberaties zelf af te schaffen :-)
De huidige regels lijken, zeker voor studenten van een eerdere generatie, vrij genereus. Een student in 1ste bachelor slaagt als hij ofwel op alle vakken een 10/20 of meer haalt, ofwel maximaal 3 'buispunten' haalt op maximaal 2 vakken EN minstens 54% haalt. Dus een 9 en een 9, een 8 en een 9, of een enkele 7, samen met 54%, worden als geslaagd beschouwd. Nog niet zo heel lang geleden (pakweg de jaren 80 waarin ik zelf student was :-)), was men geslaagd als men op alle vakken 10/20 haalden EN 60% als totaalscore had. Alle andere gevallen werden gedelibereerd, maar met minder dan pakweg 58% kon je het vergeten. Vrijstellingen in 2de zit waren niet onconditioneel zoals dat nu is. Een vrijstelling had je pas vanaf 12/20, EN indien je op minstens de helft van de vakken geslaagd was. Een vrijstelling voor een bisjaar gold pas vanaf 14/20. En dat was dan soepel in vergelijking met de situatie in pakweg de jaren 50, waar je steeds ALLE vakken opnieuw af te leggen had -- vrijstellingen bestonden toen niet eens.
Onafgezien van het onconditioneel verlenen van vrijstellingen, is er eigenlijk niet zoveel veranderd. Immers, de scores op examens worden gewoon aangepast. Waar vroeger een 12 betekende dat je geslaagd was op een vak, ligt die grens nu op een 10, wat betekent dat je als lesgever uiteraard je scores aanpast. Een kwotatie op een examen betekent in absolute zin immers niets. Enkel als men een betekenis aan die punten geeft (bvb. geslaagd), kan je als docent bepalen wat voor jou een 10 of een 12 waard is. In het huidige systeem betekent een 10 bvb. onvoorwaardelijke geslaagd voor het vak, en een 6 betekent onherroepelijk examen opnieuw doen. In elk geval is het nu allemaal wat transparanter geworden.
Wat echter niet betekent dat er vreemde situaties kunnen ontstaan. Een student met 54%, een 8 en een 9, is geslaagd, en hoeft die 8 en 9 dus niet opnieuw af te leggen. Een student met 75%, een 8 en nogmaals een 8, is niet geslaagd, en moet beide examens wel opnieuw afleggen. Het lijkt dus hoog tijd om naar een systeem te gaan waarbij het totaalpercentage irrelevant wordt, en je enkel geslaagd bent op individuele vakken. Nu zitten we immers nog in een hybride systeem waarbij elk individueel vak bekeken wordt, maar tegelijk een jaarresultaat. Wat tot bovenvernoemde vreemde situaties kan leiden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten