Waarom Computer Graphics?

Soms wordt me wel eens gevraagd hoe ik geinteresseerd ben geraakt in computer graphics. In de jaren 80 toen ik student was, was het immers niet evident om met (3D) grafische technieken en algoritmen in contact te komen. Maar voor de nieuwsgierigen, hier mijn inspiratiebronnen die me aangezet hebben om de graphics-wereld te verkennen.

Cosmos

Cosmos is de legendarische documentaire-reeks die begin jaren 80 werd uitgezonden, en die gepresenteerd werd door prof. Carl Sagan (die trouwens prof was aan Cornell University). Ik denk dat vele jongeren die toen de serie gezien hebben (waaronder ikzelf), sterk geïnspireerd zijn geweest door Cosmos om een wetenschappelijke carriere te beginnen. Een van de aspecten aan Cosmos die me voornamelijk intrigeerde was het gebruik van grafische technieken, tot dan toe praktisch ongezien op televisie. Zo is er de evolutie-sequentie, die de evolutie van eencellige tot mens laat zijn d.m..v. naar hedendaagse normen primitieve key-frame animatie. Maar op mij maakte dat een geweldige indruk.



Knight Lore

Een andere invloed waren de computerspelletjes op hobby-computers zoals de ZX-Spectrum of Commodore-64. Alhoewel graphics toen natuurlijk al lang bestond als discipline (ray tracing dateert van 1981 ...), waren 3D graphics op dergelijke hobbymachines toch nog steeds iets speciaal. Vooral het spelletje Knight Lore, met een isometrisch 3D perspectief, sprak tot de verbeelding.



Newman & Sproull

Het boek dat me definitief op het pad van 3D graphics zette, was Principles of Interactive Computer Graphics, de 'bijbel' voor 3D graphics voor het boek van Foley & Van Dam. Vooral de zwart-wit prenten van volledig ingekleurde 3D objecten zoals de teapot of de VW beetle, of zoals hieronder de vrouw van Gouraud himself, spraken sterk tot de verbeelding.