Meer ouders kampen met examenstress
Teleblok, de hulplijn voor blokkende studenten, krijgt dit jaar opvallend veel telefoontjes van ouders. 'Ze leven heel erg mee, maken zich zorgen over stimulerende medicatie en hebben vaak zelf last van examenstress', zegt Veerle Aerts, coördinator bij Teleblok.
'We noteerden een echte piek nadat kranten geschreven hadden dat drie procent van de studenten stimulerende medicatie gebruikt', zegt Aerts. 'Ouders waren toen behoorlijk ongerust. Mijn zoon zit op kot, hoe kan ik achterhalen of hij iets gebruikt? Of: welke vitamines kunnen we onze kinderen wél geven?' (aeg)
Dit doet me een beetje denken aan de indruk die we op de unief ook hebben dat ouders meer begaan zijn met de studies van hun studerende kinderen dan de studenten zelf.
Op info-dagen bijvoorbeeld is een duidelijke toename in de aanwezigheid van ouders te zien de laatste jaren. Vaak zonder de laatstejaars uit het middelbaar, want die werden verwacht op een kamp, een festival, of een ander event. Dus stellen de ouders maar de vragen i.v.m. studiekeuze i.p.v. de toekomstige student.
Een ander fenomeen is de toenemende vraag van ouders naar uitleg over de behaalde studieresultaten. Regelmatig krijg ik telefoontjes van bezorgde ouders die wensen te weten waarom zoon of dochter gebuisd is. Dergelijke telefoontjes wijs ik echter resoluut af. Studenten ouder dan 18 zijn juridisch volwassen, en dus is het niet aan mij om uitleg aan derden te verschaffen, ook niet als die derden hun ouders zijn. Ook in de studieresultaten geldt er de privacy-wetgeving ;-)
3 opmerkingen:
Kinderen laten studeren is een zware investering. In het geval dat de ouders (voor een deel) de studie financieren, hebben ze recht op verantwoording van de resultaten. Als dat - om welke reden dan ook - niet direct gaat (via de student dus), moet dat naar mijn bescheiden mening ook indirect kunnen.
Zulke vragen resoluut afwijzen lijkt me daarom nogal radicaal, ook omdat vooral de ouders via belastinggeld uw loon verzorgen;-)
Joris,
Ergens heb je een punt, en dat is ook dikwijls een argument dat ouders t.o.v. mij aanhalen. Maar zonder toestemming van de student in kwestie lijkt het me steeds raadzamer om geen info aan ouders te geven. Als docent aan de universiteit ben je immers niet steeds op de hoogte van gezinssituaties, en zelfs niet of de ouders wel instaan voor de financiele steun van de student in kwestie.
Een collega van mij gaat zelfs nog een stap verder, en gaat er in eerste instantie zelfs niet van uit dat de mensen die beweren ouders te zijn, wel degelijk ouders zijn ;-)
M.i. is een financiele ondersteuning van de studies ook een overeenkomst tussen student en ouders, en heb ik daar als lesgever niet dadelijk iets mee te maken. Vooral omdat de student in kwestie meestal een meerderjarige is, beweegt men zich juridisch op glad ijs door zomaar studieresultaten aan ouders of andere derden mee te delen.
Trouwens, k weet niet of informatie zomaar aan derden mag gegeven worden over examens.
Allesinds zou ik het niet op prijs stellen, dat gelijk wie (want gelijk wie kan beweren dat ze mijn ouders zijn) dat ze zomaar mijn examen resultaten kunnen inzien.
Daarnaast, net zoals Phil zegt, je bent volwassen en oud en wijs genoeg om te weten waarom je gebuisd bent en als je toch twijfels hebt, kan je altijd je examen gaan inzien.
Als ouders de uitleg van de kinderen niet geloven, of niet vertrouwen, is er eerder iets mis met de relatie tussen ouders en kinderen. En zouden de ouders daar beter aan werken van plaats een wild vreemde om uitleg te gaan vragen.
Een reactie posten