Examenstress etc.

Nu langzaam de campus leegloopt, kunnen we het nog eens hebben over één van mijn favoriete onderwerp: studenten en examens.

Ik heb elk jaar het genoegen om een boel studenten mondeling te ondervragen (computer graphics vakken ...), maar ook een aantal schriftelijke examens te verbeteren (1ste bachelor burgerlijk ingenieur, zo'n 500 studenten). Dat levert allerhande staaltjes van leuke anekdotes op, maar is ook een bron van frustratie en ergernis, die huisgenoten, vrijdagavond-buddies en toevallige voorbijgangers moeten aanhoren, soms tot vervelens toe.

Over sommige aspecten van examens heb ik het al eerder op deze blog gehad, maar dit jaar vielen me een aantal dingen toch weer op ...

• "Help, ik heb geen rekenmachine!"
  Studenten mogen geen elektronica gebruiken op het examen (dus geen wikipedia access via de iPhone), en dus kan men de meest eenvoudige rekenkundige bewerkingen niet meer uitvoeren. Mag er nog geweten zijn hoeveel log2(10) is? Of zijn jonge ingenieurs echt zo hulpeloos? Misschien ben ik old-school, maar ik vind dus dat ingenieursstudenten een aantal getallen tot pakweg 4 cijfers na de komma gewoon moeten kennen. Pi en e uiteraard, maar ook de wortel van 2, en jawel, het binaire logaritme van 10. En indien je log2(10) niet kent, hoe moeilijk is het dan om dit even te schatten?
  
  
• "Het is een 4x4 matrix!"
  De intellectuele luiheid der studenten waarmee ik geconfronteerd word is soms hemeltergend. Bij een mondeling examen krijgt men meestal een uur of twee om de vragen voor te bereiden. Ik verwacht dan ook een gedegen, uitgewerkt antwoord, en niet iets van vijf lijntjes. Dit houdt ook in dat wiskundige formules, matrices, vergelijkingen, worden gegeven. Als dan een student zegt dat een perspectieftransformatie met een matrix berekend wordt, dan is dat op zich niet fout, maar ik zou dan toch wel graag horen hoe die matrix eruit ziet. Antwoord van een jongeling: "Het is een 4x4 matrix!" ... Voor de niet-ingewijden: dit is zowat equivalent om op de vraag "Hoeveel is 1+1?" als antwoord te geven "Een cijfer!". Grrr.....
  Toen ik dezelfde vraag stelde in Louvain-la-Neuve, gaf wel iedereen het uitgewerkte antwoord. De Vlaamse studenten zijn vanuit mijn mini-perspectief bekeken toch iets luier dan de Waalse ...
  
  
• "Niet leesbaar, geen stempel!" (*)
  Een gouden tip voor een schriftelijk examen: schrijf een beetje leesbaar. Bij sommige examenkopijen dient het papier nog enkel om de inkt bij elkaar te houden, of zien alle letters er exact hetzelfde uit. Denk alsjeblief ook eens aan de arme verbeteraar, die slechts 5 minuten tijd om je volledige schriftelijke examen te bekijken. Als ik dan niet dadelijk zie waar je antwoord over gaat, zeer jammer, maar dat is dus een nul ...
  In deze categorie hoort ook de voorliefde van studenten voor volzinnen thuis, ondanks smeekbedes om alles in telegramstijl neer te schrijven. Gelukkig heb ik nog geen antwoord gezien dat aanving met "Heden ten dage, zijn computers niet meer weg te denken uit onze samenleving ...".

Versta me niet verkeerd, ik geef graag les, werk graag samen met studenten (toch diegenen die een voldoende halen op mijn vakken), en vind dat kennis overbrengen nog altijd een van de meest nobele bezigheden is. Maar die examens, die zijn er soms toch wel teveel aan ...

(*) "Geen stempel!" is één van mijn stopwoorden geworden door één van mijn neefjes die deze uitdrukking uit de kleuterklas terug in mijn actieve geheugen plaatste. Als je daar niet braaf bent, krijg je blijkbaar geen stempel van één of ander beestje of paddestoel op je hand.