De afgelopen dagen heb ik doorgebracht op APGV 07 (voluit Applied Perception in Graphics & Visualization), in Tuebingen. Ik heb er een invited talk gegeven over ons opkomend SIGGRAPH paper, dus dat was weer een mooie gelegenheid om de voordracht nog eens te oefenen en te testen voor een groter publiek. Tevens ook interessante discussie gehad met onderzoekers die bezig zijn met perceptie, eerder dan computer graphics.Keynote speaker was Greg Ward (foto), die een voordracht gaf over de uitdagingen van High-Dynamic Range Displays. Ik heb Greg de eerste maal ontmoet op een van de allereerste Eurographics Rendering Workshops in de vroegere jaren negentig, waar hij toen vrij bekend was omwille van zijn RADIANCE software, die door velen nog steeds gebruikt wordt om foto-realistische beelden te genereren. De laatste jaren werkt hij voornamelijk rond HDR imaging, en ontvangt dit jaar zelfs de SIGGRAPH Computer Graphics Achievement Award.
Anyway, het gebruik van perceptuele technieken in computer graphics heeft de laatste jaren een hoge vlucht genomen. Aanvankelijk werd er voornamelijk gefocuset op psychofysische perceptie. Het menselijk oog (het instrument waarmee we naar beelden kijken), is gelimiteerd, en dus kunnen we die limitaties inbouwen in de beeldgeneratie-algoritmen. Hoever moeten we gaan in het accuraat berekenen van texturen of belichting als we die toch niet kunnen waarnemen?
Ik meen dat de tijd echter gekomen is om de focus te verschuiven naar het cognitieve aspect van perceptie. Is een schaduw of een highlight in een scene noodzakelijk om de scene als realistisch te ervaren of juist te interpreteren? Indien niet, dan hoeven we die volledige schaduw misschien niet te berekenen, en kunnen we sneller beelden maken die op een cognitief-perceptueel niveau niet te onderscheiden zijn van de radiometrisch correcte beelden. Tot zover de gedachtensprongen, dat allemaal omzetten in werkende algoritmen is uiteraard een ander paar mouwen. Maar dat is research natuurlijk :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten