Opening in Gent

Vorige week was er uiteraard ook de opening aan de universiteit van Gent. In de openingstoespraak (volledige tekst) pleitte rector Van Cauwenberge een beetje verrassend voor de oprichting van een enkele Universiteit Vlaanderen. Als argumenten haalt hij o.a. aan dat de ranking van alle Vlaamse universiteiten er alleen maar wel bij kan varen, en vergelijkt met universiteiten zoals State University of New York, of de University of California, die ook meerdere vestigingen hebben.

Deze vergelijking met UC loopt natuurlijk mank. Alle UC universiteiten voeren een zeer verschillend beleid qua toelatingseisen, en hebben duidelijke verschillen in onderzoekskwaliteit. Zo is UC Berkeley helemaal niet hetzelfde als UC Stanislaus. Het enige wat ze gemeenschappelijk hebben is dat ze beide gefinancierd worden door de staat California. En dat gemeenschappelijke aspect hebben we in Vlaanderen al. Bovendien is de gepercipieerde toename in kwaliteit helemaal niet bewezen. Een belangrijke factor waarom Leuven zich alert houdt en de beste universiteit van Vlaanderen is, is de steeds terugkerende vergelijkingen die te pas en te onpas met Gent gemaakt wordt. Stijgen of dalen de studentenaantallen? Moeten we onze programma's zus of zo aanpassen? Wat kunnen we als inhoud van deze of gene cursus definieren? Hebben we meer of minder FWO projecten dan vorig jaar? De eerste reactie is steeds, wat is de situatie in Gent? Ik denk dat we sommige studieprogramma's van Gent al beter kennen dan mensen van Gent zelf :-) . Dit maar om te illustreren dat gezonde concurrentie een voordeel is, en geen nadeel.

Ook als reactie op de toespraak van rector Van Cauwenberge verscheen een opiniestuk van prof. Paul De Grauwe (artikel in De Standaard archief), die stelde dat grote universiteiten per definitie geen excellente universiteiten kunnen zijn. Kijk naar de top Amerikaanse universiteiten, en stuk voor stuk voeren ze een strenge selectiebeleid voor studenten en professoren, wat haaks staat op de gangbare praktijk in Vlaanderen. Natuurlijk is deze Angelsaksische (of Noord-Amerikaanse) manier om talent bij elkaar te plaatsen en daardoor excellentie te creeren een idee dat nog steeds ver staat van wat men in Vlaanderen en Europa als sociaal rechtvaardig acht. Zolang we dat niet veranderen, vrees ik dat we nooit een top-10 plaats in de fameuze rankings zullen behalen.

(foto van http://www.beeldarchief.ugent.be/reportages/oa2006/)