Ergens gedurende 2009 worden de opleidingen informatica en computerwetenschappen gevisiteerd, wat betekent dat nagegaan wordt of het informatica-onderwijs aan de universiteit nog wel van voldoende hoge kwaliteit is. Een en ander over het visitatieproces kan je hier lezen.
Als voorbereiding van de visitatie hebben we aan het Departement Computerwetenschappen het afgelopen semester een Zelf-Evaluatie Rapport (kortweg het ZER) samengesteld. Dat is een lijvig boekwerk dat de staat van de opleiding voorstelt, zodat de visitatiecommissie zelf al een document heeft om te starten. Als POC-lid van de opleiding computerwetenschappen heb ik daar een steentje toe bijgedragen. Weliswaar een steentje dat relatief veel tijd in beslag nam, maar we mogen niet klagen... het steentje van sommige collega's was eerder een rotsblok. Globaal gezien heeft het opstellen van het ZER zeer veel tijd gekost.
De afgelopen maanden werd door iedereen benadrukt dat het ZER zeer belangrijk was. Immers, het eindrapport van de commissie moet liefst zo positief mogelijk zijn. Anderzijds werd dikwijls door dezelfde mensen steen en been geklaagd dat wat allemaal in dat ZER moet staan soms wel overdreven is. Gelukkig is er een leidraad die we konden gebruiken, en die zoal aangaf wat er wel en niet in kon. Ironisch is dat die leidraad ongeveer even lang is als het ZER zelf.
Iedereen is overtuigd van het belang van hoger onderwijs van goede kwaliteit. Maar om dat na te gaan aan de hand aan de hand van een zelf-evaluatierapport lijkt toch niet altijd de goede optie. Zo mochten we zelf als opleiding onze zwakke en sterke punten aanhalen. Natuurlijk komt daar wat politiek bij kijken om de sterke punten zo goed mogelijk voor te stellen als eigen verwezenlijkingen, terwijl de zwakke punten uiteraard enkel te wijten zijn aan slechte omkadering vanwege de overheid of de universiteit, waarvoor onszelf geen enkele blaam treft. Ik kan me ook niet inbeelden dat de visitiatiecommissie door 2 dagen op bezoek te komen onze echte zwakke punten zal ontdekken, die we liefst een beetje onder de mat vegen. Maar misschien horen dergelijke proza-spelletjes wel bij dit soort rapporten.
Al bij al een leerrijke ervaring. Ik begrijp nu alleszins beter waarom sommige collega's met meer ervaring verklaren "... zich liefst zo ver mogelijk van die visitatie weg te houden ... ". Maar goed, we kijken al uit naar de visitatie zelf!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten